Nee… ik ben geen praatmevrouw….
Nooit geweest ook.
Zo moest ik verplicht aan tafel vertellen,
hoe mijn schooldag was geweest.
Anders zei ik weinig.
Tot frustratie van mijn moeder.
Die dolgraag wilde weten,
wat er in mij omging.

Ik ben meer een voeler en een beelddenker

Maar doordat ik de woorden niet altijd kon vinden,
of iets anders voelde dan iemand vertelde.
Vond ik de wereld geregeld verwarrend,
voelde ik mij vaak onbegrepen en alleen.
Want de wereld verwacht iets anders,
alles moet je kunnen verklaren en beredeneren,
dus zocht ik houvast in boeken en vele methodieken,
en verloor mijzelf.

En ik ben niet de enige

Ik zie het nu ook veel gebeuren bij kinderen en jongeren,
door het vele videobellen en nadruk op woorden.
Hoor ik steeds vaker ‘dat ze het niet weten’.
‘ Ik weet niet wat ik voel,’
‘ Nee, ik weet niet wat ik wil,’
‘ Geen idee… IK WEET HET NIET!’
Tot vaak grote frustratie van hun ouders,
die hen graag willen helpen,
en zich dan suf gaan googelen….
Zo kom je samen in een vicieuze cirkel.

Maar weet je, je weet het WEL..

Het antwoord zit alleen niet in de woorden,
het antwoord zit in het voelen.
En andere uitingsvormen te onderzoeken,
die wel bij jou passen

Voor de één is dat beeldend, de ander via muziek,
weer een ander vind het beweging, een ander in stilte,
en zo heeft iedereen zijn eigen vorm die het beste past.
Sla je de brug van binnen naar buiten,
en volgen de woorden uiteindelijk vanzelf.

Voor mij was de opening het sjamanisme,
door de praktische oefeningen en natuurlijke rituelen,
die mijn hersenpan te boven gingen,
kwam ik uit mijn hoofd, terug in mijn lichaam,
met mijn beide voeten op aarde.
Stap voor stap, van controle naar vertrouwen.
Van spanning naar ontspanning.
Van overleven naar leven.

Wil jij dat ook maar heb je geen idee waar te beginnen?

Maak dan gerust een vrijblijvende afspraak.
Ik ontmoet je graag.