12

… een hechte band met je kind,
en dat het zich ontwikkelt tot een volwassene,
die stevig en vol vertrouwen,
op zijn of haar eigen benen staat.

Open, eerlijk en vol levenslust,
Kortom: blijft spelen!

Helaas lopen steeds meer gevoelige kinderen vast,
 ze zijn ervan overtuigd dat ze iets moeten presteren.
 Doen enorm hun best om aan de verwachtingen te voldoen. Als het dan niet lukt 
schieten ze in hun hoofd,
 gaan piekeren en slapen slecht.
 Maken ze zichzelf klein óf blazen ze driftig op omdat ze niet goed weten hoe ze zich kunnen uiten. Je mist de twinkeling.

Als ouder wil je hem of haar graag helpen maar is het moeilijk om contact te maken.
 Je kind wil niet naar je luisteren. Er is strijd en ruzie. Vaak heb je al van alles geprobeerd 
maar zit je nu met je handen in het haar en zie je even geen oplossing meer.

 Het komt ook voor dat derden zich ermee bemoeien. Er zou iets mis zijn. Je krijgt het advies hulp te zoeken. Of je kind te laten testen. Maar jij twijfelt.

Je hebt het idee dat er niets mis is met jullie kind maar dat je hem of haar niet begrijpt. Je bent op zoek naar inzicht, handvatten en vooral…verbinding. Dan zou mijn manier van werken wel eens bij jullie kunnen passen.

Spelend werken is mijn grootste kracht. Spelen is beweging, is plezier. Zorgt ervoor dat je weer op zoek gaat naar mogelijkheden. Nieuwsgierig. Onderzoekend. Open. Door te doen. Met vallen en opstaan, samen te leren. Zodat jullie elkaar beter gaan begrijpen, je zelfbewustzijn steeds groter wordt en de verandering blijvend is.

Ik werk verlangsgericht, daarmee bedoel ik dat we niet de focus leggen op wat er niet goed gaat maar juist op waar jullie naartoe willen en dat vormt onze uitgangspunt van onze ontdekkingsreis.

En dat doen we SAMEN. Want zonder de steun van de ouders komt een kind niet verder. Daarom werk ik niet alleen met kinderen maar ben je er bij. Want gedrag is altijd logisch, tenzij je er middenin of bovenop zit.

  • … hoe de wereld van je kind er uitziet:
  • … wat er gebeurt als je op een geweldloze manier communiceert;
  • … hoe je kunt achterhalen welke behoeften jullie kind heeft;
  • … hoe je om kunt gaan met uitdagend gedrag;
  • … wat jouw eigen triggers, emoties en behoeften zijn;
  • … wat jij nodig hebt om je kind goed te kunnen ondersteunen;
  • … hoe waardvol het IS;
  • … welke unieke talenten en kwaliteiten het heeft en hoe je die in kunt zetten;
  • … hoe het zijn of haar grenzen aan kan geven;
  • … hoe het zich kan uiten;
  • … dat het wordt gedragen en hoeveel er van hem of haar gehouden word…

Zodat er weer verbinding ontstaat binnen het gezin met meer rust, plezier en ontspanning.

En jullie weer samen verder kunnen, zonder mij.

Onze zoon heeft het ook leuk gevonden. Hij vertelde niet alles in een keer, maar heeft wel een en ander goed opgeslagen. Hij vertelde laatst nog een keer dat hij iets bij jou had geleerd. Dit ging over je eigen ruimte.

Wij zijn blij met je luchtige aanpak en fijn te bemerken dat er kennelijk geen andere dingen spelen bij hem. Je gaf in het gesprek met ons aan dat je wel beperkte dat hij soms dingen / lastige situaties ontwijkt en dat zien we hier ook. Het is nog een beetje onze weg te vinden met jouw gegeven informatie.

Hij vertelt nu wel vaker tegen ons als hij dingen gek vind gaan op school. Hij heeft zich altijd erg op zijn gemak gevoeld bij je.

De ervaringen delen we positief met anderen en hebben je contactgegevens ook doorgespeeld. Uiteraard is het aan de ander of ze er wel of niet wat mee doen.

Vol toewijding, oprechte betrokkenheid en aandacht heeft Marianne onze dochter van 10 gecoacht waarbij zij haar zelfvertouwen, weerbaarheid, eigenwaarde en eigen kracht heeft doen groeien.

En dat is nogal wat. Onze dochter voelt altijd haarfijn aan wie zij kan vertrouwen. Doordat zij zich al vanaf het begin volledig vertrouwd voelde bij Marianne, wisten wij al dat we de juiste kindercoach hadden benaderd. Tijdens het hele traject is dit bevestigd door de blijheid en enthousiasme van onze dochter als ze Marianne weer zou zien. Wij zijn haar dan ook enorm dankbaar voor de geweldig positieve en waardevolle bijdrage die zij heeft geleverd in deze belangrijke ontwikkelingsfase van onze dochter.

Ontdekgesprek

  • Voor ouders die willen ontdekken wat er speelt;
  • Uitgebreid gesprek van 1,5 uur met het liefst beide ouders;
  • Vaak levert dit gesprek al mooie inzichten op en soms is het zelfs al genoeg om verder te kunnen.
  • In mijn praktijk op het Hembrugterrein
  • EUR 80,-
Aanmelden ontdekgesprek

Vuurceremonie

  • Voor ouders die zich willen verbinden met hun kind en hun verlangens helder willen maken;
  • Sessie van 1,5 uur tot 2 uur met tenminste één van de ouders en kind;
  • Buiten op het Hembrugterrein.
  • EUR 125,- (incl voorbereiding, materiaal en sessie)
Aanmelden vuurceremonie

Coaching

  • Voor ouders die samen met hun kind stappen willen zetten naar rust, plezier en ontspanning;
  • Sessies met tenminste één van de ouders en kind;
  • In mijn praktijkruimte of buiten op het Hembrugterrein.
  • EUR 90,- per sessie of op aanvraag een trajectprijs (afgehankelijk hulpvraag/duur)
Aanmelden coaching

  • Alle prijzen zijn inclusief 21% BTW;
  • Een betalingsregeling is altijd mogelijk;
  • Afzeggen van een afspraak kan kosteloos tot 24 uur voor aanvang.
Aanpak in 5 stappen
Het gaat niet zo lekker en je hebt een hulpvraag die je graag wilt bespreken. Je kunt mij dan altijd een mailtje sturen of bellen. In een gratis en vrijblijvend telefoongesprek van maximaal 20 minuten maken we kennis. Tijdens dit gesprek kun je vertellen wat er speelt en is er alle ruimte om vragen te stellen. Ik kan meer vertellen over mijn praktijk en aangeven of ik je zou kunnen helpen. Na dit kennismakingsgesprek weet je of je een volgende stap wilt zetten.
Voor het ontdekgesprek stuur ik je een intakeformulier. Hierop vraag ik je allereerst de basisgegevens zodat we hier geen tijd aan kwijt zijn. Daarnaast laat ik je alvast weten welke vragen ik vaak stel zodat je je kunt voorbereiden. Tijdens deze ontdekgesprek van 90 minuten verkennen we wat er speelt en ontdekken we waar we met elkaar aan gaan werken. Vaak levert dit gesprek al mooie inzichten op en soms is het zelfs al genoeg om verder te kunnen. Pas na dit ontdekgesprek maak je de keuze: wil je verder of stopt het hier?
Aan de hand van het gesprek geef ik terug wat ik gehoord en en doe een voorstel. Jullie denken er rustig over na en maken ne keuze.
De hulpvraag is duidelijk en we zijn het eens over de richting, we gaan beginnen! Afhankelijk van de wensen en vraag plannen we sessies in en ben ik bereikbaar voor vragen. Ik vind het belangrijk om samen met de ouders te werken, daarom zijn deze altijd welkom. Soms geeft een kind aan alleen te willen komen. Ook dat mag.
We ronden het traject gezamenlijk af en nemen weer afscheid.

De stap om hulp te vragen kan ontzettend spannend zijn. Je kunt altijd vrijblijvend (gratis) contact met mij opnemen Er is veel mogelijk en ik denk graag met je mee.

Maak een afspraak!
Antwoorden op veelgestelde vragen
Over mijn werkwijze
Ja dat kan. In de avond maak ik vaak afspraken voor oudergesprekken. Omdat ik het belangrijk vind dat ik beide ouders spreek.
Natuurlijk! Alleen is mijn ervaring dat het voor ouders vaak fijn is om het eerste gesprek samen te voeren. Zodat ze zelf ook vrijuit kunnen spreken. Het komt ook vaak voor dat ouders hun kind niet het idee willen geven dat ze denken dat er iets mis met ze is en daarom liever eerst samen komen. Het komt ook vaak voor dat ouders na dit gesprek weer samen verder kunnen en een vervolg niet nodig is. Kortom het is vrijblijvender.
Nee. Als ik met kinderen werk, wil ik dat beide ouders erachter staan en vraag dan ook van beide ouders een akkoord. Eerder ga ik niet met een kind aan de slag. Het liefst spreek ik beide ouders om een goed beeld te krijgen wat er speelt. Indien dit lastig is, kan het apart. Dit doe ik niet alleen omdat ik hiertoe wettelijk verplicht ben maar ook omdat ik er van overtuigd ben dat het belangrijk is dat het kind door beide ouders wordt gedragen en weet dat beide ouders vierkant achter hem of haar staat. Anders breng je het kind in een onmogelijk situatie. Daarnaast: we doen het samen. Ik heb beide ouders nodig want de sessies werken door. Ik heb ook wel eens gehad dat de andere ouder na een gesprek wel akkoord ging maar niet betrokken wilde worden bij het traject. Dat is jammer maar dan kan het wel. Maar mocht één van de ouders er niet achter staan, dan doe ik het dus niet. De enige mogelijkheid is dan om met alleen de andere ouder te werken. Op die manier help ik indirect het kind ook 😉
Als een kind zelf niet wil kan ik niets. Als een kind zelf geen hulpvraag heeft kan ik ook niets. Want dat vormt altijd mijn uitgangspunt. Ik kan wel met jou aan de slag. Maar je kind aan z’n haren meetrekken heeft geen enkele zin. Wat ik overigens vaak hoor is dat een kind geen zin heeft in een praatmevrouw. En dat snap ik helemaal! Alleen.. ik ben geen praatmevrouw 😉 Na een ontdekgesprek met de ouders zijn veel kinderen toch wel nieuwsgierig. Dan spreken we gewoon af om te kijken of het klikt en kunnen ze zelf ervaren hoe ik werk. Belissen we daarna!
Ja dat kan! Ik stuur je dan een link per e-mail en een wachtwoord per app/ sms naar een beveiligde videoverbinding.
Nee. Niet zonder jouw toestemming. Dat is de eerste afspraak die ik maak met zowel ouders als kind. Een kind moet zich veilig voelen om te zeggen wat hij of zij voelt en denkt. Als ik een tussengesprek heb met ouders vraag ik ook altijd aan de kinderen of er dingen zijn waarvan zij het belangrijk vinden dat ik die met hun ouders bespreek. En dan neem ik dat mee. Soms zjn er dingen waarvan ik denk dat het belangrijk is voor ouders om te weten. Dat vertel ik dan aan de kinderen. Vaak blijkt dan dat ze het wel willen maar niet weten hoe of ze durven het niet. Dan bereiden we het voor en/of doen het samen. Het gebeurt ook dat kinderen het gewoon niet willen. Dat respecteer ik uiteraard. Of dat lastig is? Soms wel. Maar nu ik erover nadenk gebeurt dat eigenlijk zelden.
Nee. Allereerst: ik mag het niet. ik ben geen psychiater of psycholoog. Ten tweede (en misschien wel de belangrijkste): ik wil het niet. Sterker nog, soms komen er kinderen bij wie eerder een diagnose is gesteld. Ik luister. Ik hoor het. Ik neem het aan. En… leg het weer naast mij neer. Ben ik dan tegen diagnoses? Nee. Helemaal niet. Het werkt alleen niet voor mij. En ik geloof echt, dat het voor sommige mensen fijn is, dat het op kan luchten. Dat het duidelijkheid geeft. Maar als je dat zoekt moet je dus niet bij mij zijn. Want als ik diagnose op zoek in het woordenboek vind ik “ vaststelling (bv. van een ziekte) op grond van verschijnselen”. Maar daar ligt heel mijn aandacht niet. Mijn kracht is om verder te kijken samen met jou of jullie kind. Te kijken waar de mogelijkheden liggen. Waar de openingen zitten. Gedrag is altijd logisch alleen zie je dat niet altijd als je er bovenop of middenin zit. Dus ik ga naast je staan en kijk met een frisse blik mee. Voor inzicht en overzicht en dit samen te onderzoeken. Pragmatisch en actief. En call me naive maar ik ben er van overtuigd dat alles in jou of jullie kind aanwezig is om je verder te kunnen ontwikkelen en de regie (weer) te pakken.
Nee. De tijd nemen en je veilig voelen is voor mij essentieel om verder te komen. En aangezien ik er niet van hou om op de klok te kijken en geen toverstafje heb, reken ik niet in tijd maar de sessie.
Nee. In de meeste gevallen wordt coaching niet vergoed. Voor specifieke informatie over vergoedingen, kun je het beste contact opnemen met je eigen zorgverzekeraar. Ik lees ook wel eens dat de kosten voor coaching kunnen worden opgevoerd bij de jaarlijkse aangifte van de belasting. Dit heb ik nagevraagd bij de belastingdienst en zij vertelden mij dat dat alleen kan in bepaalde specifieke gevallen. Ze konden mij geen eenduidig antwoord geven in welke gevallen wel en niet en adviseerden dat mensen dit het beste zelf konden navragen. Soms kan coaching worden betaald uit het Persoons Gebonden Budget (PGB). Neem contact op met het zorgloket van jouw gemeente of dit in jouw situatie van toepassing is.
Over mijn zienswijze
Eén van de meest gestelde vragen, die ik het moeilijkste vind, om te beantwoorden in woorden. Een poging: Nee. juist niet. Vind ik dan. Het sjamanisme zoals ik die beoefen, bied mij ervaringsgerichte wijsheden en technieken die mij juist met twee benen op de grond heeft gezet. Het heeft mij rust en vertrouwen gegeven in mijn eigen kunnen. Daarvoor zat ik in overleven. Altijd bezig met wat er om mij heen gebeurde, wat de anderen zouden vinden/ denken/ doen. Houvast zoekend in boeken en methodieken, alles willen kunnen verklaren en beredeneren. Het sjamanisme is voor mij een reis naar binnen. Waar ik eerder koos om weg te vluchten, ga ik nu voor de spiegel staan, en heb ik geleerd hier nieuwsgierig en oprecht in te kijken. Om alle gevoelens te verwelkomen i.p.v te doen alsof sommige zoals boosheid en schaamte er niet zijn. Om mijn angsten onder ogen te zien i.p.v. ze te negeren en te ontwijken. Om stil te staan bij wie ik ben i.p.v. de rollen te spelen die ik mij ooit heb aangemeten. Het heeft mij geleerd, dat ik altijd zelf de keuze kan maken. Om uit de rol van slachtoffer te stappen die je klein houd. Om uit de rol van aanklager te stappen, die de schuld bij de ander legt. Om uit de rol van redder te stappen omdat de ander het, net als ik, zelf kan. Hoe meer ik erover nadenk hoe aardser het word 😉 Naar mate je steeds meer, uit je hoofd in je lijf zakt. Hoe steviger je op de grond staat en je stopt met overleven. Is dat spannend? Hell yeah. Want het betekent niet alleen, dat je de controle gaat loslaten en open gaat staan en vertrouwt op je intuïtie. Maar ook dat je de volle verantwoording, gaat pakken over je eigen leven. En dus ook de consequenties accepteert van de keuzes die je maakt. Het heeft mij ook geleerd, dat iedereen en dus ook kinderen en hun ouders over hetzelfde helend vermogen beschikken. En dat ik ze daarmee een stuk verder help dan welke methode dan ook. En ja… daarbij worden krachtige rituelen en technieken gebruikt, die je hersenpan te boven gaan. Maar maakt dat het zweverig? Nee ik geloof het niet.
Deze vraag heb ik al meerdere keren gekregen. En als ik heel eerlijk ben, vind ik het lastig als iemand dit stelt want er klinkt nogal een oordeel in door en dat verdienen deze ouders niet. Want meestal hebben ouders al van alles geprobeerd voordat ze contact opnemen en weten ze het even niet meer. Ze zoeken een oplossing omdat ze hun kind het beste gunnen. Omdat er een verlangen is dat het goed gaat met hun kind, naar meer rust in het gezin, naar verbondenheid, naar contact. Vaak is een gezin in een negatieve spiraal terecht gekomen en weten ze niet meer hoe ze hier uit kunnen stappen. En als je ergens midden in zit is het vaak lastig om nog te zien waar de openingen zitten. Want die zijn er. Altijd. Dus hoezo, het probleem ligt ‘gewoon’ bij de ouders? Ja de ouders erkennen dat er een probleem is en gaan actief op zoek naar een oplossing. Petje af. Ik heb groot respect voor elke ouder die contact zoekt met een hulpvraag. Bij mij of bij een ander. Het vergt vaak moed om deze eerste stap te nemen. Zij voelen zich vaak kwetsbaar en beseffen vaak nog niet half hoe krachtig ze zijn door juist die eerste stap te nemen en het toch te doen… Dus nee, het probleem ligt niet gewoon bij de ouders. Daarom ga ik naast de ouders staan en kijk mee met een frisse blik. Betrek ik ouders bij de coaching. Deel ik mijn kennis en ervaring want ik heb gemerkt dat veel onzekerheid en frustraties ook uit onwetendheid kunnen ontstaan. Zodat ze daarna weer samen verder kunnen. Zonder mij. En kunnen blijven spelen.
Dat ik een boeiende vraag vinden. Want wanneer heb je nu eigenlijk een probleem? Hebben kinderen een probleem, – als ze moeite hebben met stilzitten? – als ze geregeld uitbarstingen hebben? – als ze niet goed weten wat ze kunnen? – als ze heel veel piekeren? – als ze liever alleen zijn dan feestjes afgaan? – als ze moeite hebben met slapen? – als ze als ze gevoelig zijn voor prikkels zoals geluid, drukte, en beelden? – als ze anderen haarfijn aanvoelen? – als je geen idee hebt wat er in hun hoofd omgaat? – als…. In sommige gevallen: ja. In sommige gevallen: nee. En in sommige gevallen hebben de kinderen geen probleem maar de omgeving om hen heen wel (en hebben kinderen dáár een probleem mee). Snap je het nog? Een voorbeeldje: Zo heeft een bewegelijk kind vaak geen problemen met zijn of haar bewegelijkheid maar wel met zijn omgeving die daar moeite mee heeft en van ze verwachten dat ze stil zitten. Nog een voorbeeld: een stil kind die weinig vertelt heeft hier zelf vaak weinig moeite mee, maar wordt gek van de mensen om hem of haar heen die maar wil weten wat er in hun hoofd omgaat. En zo kan ik wel even doorgaan. Maar nee. Niet alle kinderen hebben dus een probleem. Wat ze wel gemeen hebben? Dat ze verlangen naar een verandering. Dat ze willen weten hoe ze ergens mee om kunnen gaan. Dat ze willen ontdekken hoe ze zich kunnen uiten. Dat ze willen onderzoeken wat ze zelf willen en kunnen. Dat ze willen leren, ervaren en doen. Kortom, het zijn stuk voor stuk honds nieuwsgierige kinderen! Dát hebben ze gemeen 🙂
Over mij
Blijf spelen… is mijn diepste wens. Kunnen en blijven spelen, dat gun ik iedereen. Want dat kan alleen als je lekker in je vel zit. Het is niet niet alleen een bezigheid, het is een state of mind. Spelen is voor mij met wat er (nu) is, actief ontdekken wat de mogelijkheden zijn. Van passief naar actief. Het zorgt ervoor dat ik op zoek ga naar oplossingen en niet blijft hangen in problemen. Als ik speel ben ik nieuwsgierig en het zorgt ervoor, dat ik nieuwe dingen uitprobeer. Ook als ik het doodeng vind. Dat is wel eens anders geweest… Ik was een meester in het aflezen van anderen. Op zich een geweldige kwaliteit, alleen paste ik mij ook helemaal aan. Wilde voldoen aan de verwachtingen. Ik deed of zei dingen waar ik niet 100% achter stond, om erbij te horen. Ging af op meningen en inschattingen van anderen en negeerde mijn eigen innerlijke kompas. Kortom ik verloor mijzelf. Totdat ik helemaal vast liep en mij realiseerde dat ik wilde leven, in plaats van overleven. Dat ik mijn eigen pad wilde lopen, en niet die van een ander. Doodeng want het betekent ook voor jezelf gaan staan, en de volle verantwoordelijkheid nemen. Maar de wens weer te willen spelen was groter dan de angst en vormde mijn grootste drijfveer om in beweging te komen en op zelfonderzoek uit te gaan. En met succes! Want nu weet ik steeds beter wie ik ben en wat ik kan. Maak ik mijn eigen keuzes en twinkelen mijn ogen weer. En dàt… gun ik iedereen. Blijf Spelen is dus een reminder, iedere dag opnieuw.
Poe heb je even? Laten we het even houden bij de grote en meest invloedrijke van de afgelopen paar jaar. Voor het totale lijstje kun je het beste naar mijn linkedinprofiel. Komt ie:
  • Helemaal jezelf in relatie met anderen van Gordon Communicatie. Hier heb ik leren luisteren 👂;
  • Kunst van Kindercoaching (bestaat inmiddels niet meer) met Christa Wiersma & Jeannette Van Kuik – Stam. Zij hebben samen alles in beweging gezet. Ben daar nog elke dag dankbaar voor 🙏
  • TORI kindercoachopleiding: intensief en prachtig jaar met vele fantastische gastdocenten onder kundige en inspirerende leiding van Christa & Lisanne Stenekes. Kennis gemaakt met familieopstellingen, talentenspel, aikido en natuurlijk: vuurlopen! 🔥
  • SUNDOOR International Firewalking School heeft mij tot in mijn tenen doen beseffen waar je toe in staat bent. Life changing met Peggy Dylan en Stephen Mulhearn in Lendrick Lodge (Schotland). 🌞
  • JIJ Natuurlijk jaaropleiding van Natascha Bruti. Nog steeds geniet ik van alle inspiratie en kennis die ik hier heb mogen op doen. En nog elke dag krijg! 🍀
  • Medicijnwiel bij 4windsenergy een intensieve ervaringsgerichte sjamanistische leerweg onder de bezielende en liefdevolle leiding van Gwen Floch. ✨
  • Energy Healing een vervolgtraining van 4windsenergy op het Medicijnwiel waarin je je specialiseert in de krachtige sjamanistische technieken. 🌈
  • Voel je krachtig & beschermd van 4 windsenergy, training over het terugnemen van je macht, voorouderwerk en veel schaduwwerk.
En daarnaast heb ik mij nog verdiept in de impact van conceptie, zwangerschap en de geboorte, verschillende onstpanningstechnieken geleerd zoals Access Bars en trainingen gevolg over Karakterstijlen, Pesten, Impact van stress, Quiet Kids, Huttenbouwen etc. Enfin, teveel om op te noemen. Of ik inmiddels klaar ben? Dacht het niet. Mijn leergierigheid is groot. En last but not least: de grootste leermeesters zijn toch wel mijn ouders, mijn kinderen en de kinderen die komen in mijn praktijk. Tjonge… de spiegel die zij voorhouden en de wijze dingen die ze mij leren zijn van onschatbare waarde 💕