Ostera is de dag dat de oude Kelten,
vierden dat de lente komt.
Op de dag dat dag en nacht precies even lang zijn,
op 21 maart is dit meestal.
Er een balans is tussen donker en licht.
De naam Ostera
is afkomstig van een Germaanse Godin Ostara/Eostre,
Het verhaal gaat dat dat zij verantwoordelijk is,
voor het terugbrengen van het licht na het donker.
Eén keer was ze echter te laat,
in de sneeuw vond ze een stervende vogel,
die ze niet alleen kon laten.
Ze bracht de vogel tot leven,
door het de gedaante van een witte haas te geven,
en noemde hem Lepus (ik dacht dat dit Latijn was voor Konijn….)
Om de vogel te eren,
gaf ze de haas het vermogen om eieren te leggen.
Eén keer per jaar, op de dag van de lente.
De haas mocht de eieren echter niet houden,
en moest ze weggeven.
Dit zie je nog steeds terug in het Paasfeest.
Na deze dag
Zal het steeds langer licht zijn,
en de donkere nachten steeds korter.
De lente overwint de winter,
het leven overwint de dood,
de warmte verdrijft de kou.
Kortom Ostera symboliseert de overwinning van het licht,
en het aanbreken van de vruchtbare periode.
Haar naam slaat dan ook op het Oosten,
de richting waar het licht, de zon vandaan komt.
Ik vind het een mooie gedachte,
zeker in deze gekke tijd,
waarin er veel angst heerst,
en ik mij probeer te blijven focussen,
op het licht.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!