Ik weet niet hoe het bij jullie thuis is, maar ik merk dat wat er nu gebeurt niet alleen impact heeft op mijzelf, maar zeker ook op onze kinderen. Van de één op andere dag zijn de scholen dicht, hebben ze vaak geen afscheid kunnen nemen…

Stel… Je wordt ergens enorm door geraakt, schrikt jezelf een hoedje, voelt jezelf alleen en eenzaam, of valt en doet jezelf pijn, en je moet huilen. Niet zo gek toch? Maar dan komt er iemand naar je toe, die zegt zoiets als: “ Nou, zo erg is het toch niet?" “ Ik vind het wel een beetje raar dat je daarom moet huilen” “ Je bent nu toch een grote meid/ jongen…?" “ Stel je niet zo aan….” “ Nou jij kunt zo naar de toneelschool…” “ Nu is het wel genoeg…” “ Oh kijk, zie je die mooie vogel…?

Momenteel verdwijnt steeds meer het licht en wordt het steeds eerder donker. Niet iedereen vindt dat even makkelijk. Onze voorouders, de kelten en germanen, verdeelde het jaar in twee delen: het lichte deel die begint rond 1 mei en het donkere deel, die begint op 31 oktober: Samhain.