HSP… now what?

‘Ik heb er wat meer over gelezen,
en ik denk… dat ze HSP heeft’,
vertrouwt een moeder mij toe,
op het schoolplein.
Ze zegt het bijna fluisterend.

‘Jij kent het toch wel?’
Ik knik.
‘ maarre… het is geen stoornis toch?
zoals ADHD, PDD enzo.
Het schijnt dat heel veel kinderen HSP zijn,
want je BENT het hè?
Je hebt of krijgt het niet.
Sterker nog, ik denk dat ik het zelf ook ben.’
Vragende ogen kijken mij aan,
op zoek naar bevestiging.

Ik voel mij op dat soort momenten,
altijd licht ongemakkelijk.
Tsja… start ik aarzelend,
‘ stel dat het zo is,
wat zegt dat voor jou?
Maakt het uit?
Verandert er iets? ‘

‘ Nee! Maar het verklaart wel,
waarom ze zo snel overprikkeld is,
haar sokken zo kriebelen,
ze alles lijkt te horen en te zien,
ze heel begaan is met anderen,
ze sfeergevoelig is,
moeite heeft met veranderingen,
en ze zoveel fantasie heeft.’

Ja. Ok. Dat snap ik.
Want als ik eerlijk ben,
toen ik jaren geleden voor het eerst hoorde over HSP,
was het een feest van herkenning,
en toch bleef er een stemmetje piepen:
OK, geef het beestje een naam. Enne… now what?

Dus aangezien Google your best friend is,
heb ik die maar eens geraadpleegd:
“ Hoe om te gaan met een HSP kind? ”
‘ Zorg voor een veilige omgeving’
‘ Wees een open boek voor je kind’
‘ Wees begripvol’
‘ Ga de natuur in’
‘ Accepteer je HSP kind zoals hij of zij is’
Ik weet niet wat er met jou gebeurt,
maar ik krijg hier heel erg de kriebels van,
want dit geldt toch voor alle kinderen?
Of heb ik het nu mis?

Alsof het extra kwetsbare kinderen zijn,
die we allemaal moeten beschermen,
tegen de boze buitenwereld.
Terwijl deze kinderen, net als alle kinderen,
mateloos krachtig zijn,
als er een goede balans is:
tussen binnen en buitenwereld,
tussen mijn en dijn,
tussen spanning en ontspanning,
tussen hoofd en hart,
tussen controle en vertrouwen.

En die balans vinden,
is in mijn beleving,
voor iedereen belangrijk,
en voor iedereen anders,
of je nu HSP bent of niet.
Het is een gegeven,
waar je mee kunt leren dealen,
net als ik.

Daarom werk ik alleen op maat,
heb ik geen standaard stappenplannen en tips,
maar wel een enorme bak kennis en ervaring.
Daarmee ga ik naast jullie staan,
groot en klein, en kijk ik mee.
Gaan we samen op zoek naar de balans:
waar ga je op onderuit?
en wat werkt als je uit verbinding schiet?
En hoe kun je als ouder hierin ondersteunen?
Zodat jullie zelfredzaam worden,
op eigen benen gaan staan,
en kunnen blijven spelen!

Meer weten? Neem gerust contact op.