Jep, dit ben ik. Een bijzondere foto want naar mijn weten is het de eerste foto waar ik op sta. 2 maanden te vroeg en 3 pond schoon aan de haak kwam ik op deze wereld. Voor de ‘deel een oude kinderfoto uitdaging’ op Facebook twijfelde ik of ik hem zou plaatsen.

Ik heb immers ook latere vrolijke foto’s aan een tafeltje met een boekje, of spelend in een zwembadje, of scheppend op het strand. Uiteindelijk heb ik toch voor deze gekozen want dit heeft zo’n grote impact gehad, meer dan ik mij lange tijd realiseerde. En ik denk dat dit voor veel meer mensen geldt. Vandaar dat ik hem toch wilde delen want als er maar één iemand is, bij wie er dan kwartjes op zijn plek vallen, is dat het al waard.

De impact was groot

Omdat ik in een tijd werd geboren, dat men dacht dat een baby nog geen pijnervaring had. Omdat het zenuwstelsel nog niet volledig ontwikkelt zou zijn. En ook was men er van overtuigd dat je je toch niets zou herinneren van alles vóór je 4e levensjaar. Vanwege deze overtuigingen werden baby’s tot begin jaren ’80 zonder pijnstilling geopereerd. En gaf men alleen spierverslappers zodat je lekker rustig bleef liggen (overigens heb ik dat gelukkig niet gehad).

Wel lag ik 24/7 alleen op mijn rug met mijn handen vastgebonden omdat ik anders de slangen eruit trok en werd mijn moeder naar huis gestuurd om thuis rustig te kunnen herstellen… Gelukkig is er sinds die tijd veel veranderd. Worden moeders niet meer weggestuurd zijn ze zich gewaar van geluid en licht/ donker, zeggen ze eerst gedag voordat ze medisch handelen en probeert men de kamertjes steeds kleiner te maken zodat je niet meer op zaal ligt met de rest. Mijn verbazing was laatst echter nog groot toen ik een neonatologie arts op TV hoorde zeggen:

Gelukkig herinner je je niets meer van voor je 4e levensjaar…

Echt wél! riep ik voor de televisie. Natuurlijk… letterlijk weet ik er niets meer van maar mijn lichaam heeft veel onthouden: onverwachte aanrakingen laten mij schrikken, van mijn beide handen vast word ik nog steeds woest, teveel aan licht en geluid veroorzaakt een soort kortsluiting en mijzelf uiten is lange tijd een moeilijk ding geweest.

Het heeft ook veel gebracht

Eerlijk is eerlijk. Zo heb ik een feilloze radar ontwikkelt en ben ik gewaar wat er om mij heen gebeurd. Heb ervaren hoe sterk mijn lichaam is en hoe fantastisch deze werkt. Zo kreeg ik zogenaamde couveuse uitslag waardoor ik uit de couveuse moest en alleen op een rustig kamertje terecht kwam waar mijn ouders mij konden bezoeken. Hoe geweldig is dát?

Ik wéét dat ik tot veel in staat ben dat ik kan vechten als een leeuwin en een enorme drive heb om te leven. Ik snap de machteloosheid waar je in kunt zitten en het idee ‘dat iets je overkomt’. En snap ook tot in mijn tenen, waarom veiligheid zo belangrijk is…

Anna Verwaal

Daarom ben ik zo blij met het werk van o.a. Anna Verwaal, die meer bewustzijn creëert rondom de impact van conceptie, zwangerschap en geboorte en de grote invloed hiervan op alle relaties in ons leven. Ze geeft workshops en lezingen, niet alleen voor jou en mij, maar ook aan artsen, verloskundigen etc. Zo fijn!

En nee… veranderen kun je het nooit. Maar door je er bewust van te worden, ga je de patronen zien en krijg je een keuze.

Wil je meer weten of heb je vragen? Neem gerust contact op, ik beantwoord ze graag.