Fascinerend vind ik ze: radarkinderen

Het zijn kinderen die heel alert zijn,
in opperste staat van paraatheid.
en de omgeving continue scannen.

Als je ze s’avond zou vragen:
was er iemand verdrietig in de klas?
Dan weten ze het antwoord.
Was er iemand blij?
Dan weten ze het óók.
Ze lijken alles te zien, te horen of te voelen.

Doodvermoeiend

Want je staat in de hele tijd ‘aan’.
Veel kinderen hebben ook moeite,
om wat ze zien, horen en voelen los te laten.
Ze lijken het ‘uit’ knopje,
maar niet te kunnen vinden.

Worden overspoeld door prikkels.
met alle gevolgen van dien:
ze hebben moeite met slapen,
krijgen woede aanvallen,
of trekken zich terug.

Hoe ik dat weet?

Ik ben een ervaringsdeskundige.
Dat maak dat ik het blind herken.
Ik voel gewoon wanneer ik gescand word.

Het verschil is alleen,
dat ik het nu bewust doe.
en dat ‘uit’ knopje heb weten te vinden.
Dat ik heb geleerd om mijzelf,
voor al die prikkels te beschermen,
Zonder een pantser op te bouwen.
Dat geeft zoveel rust.
en precies dàt gun ik al deze kinderen.